Twee redenen waarom eekhoorns geen burn-out krijgen

➡ Een eekhoorn heeft geen prefrontale cortex. Dat is het voorste deel van de hersenen waarmee wij mensen onder andere taal gebruiken, abstract kunnen denken en creatief en innovatief ons leven kunnen vormgeven. Tevens is dat het deel waarin we kunnen overdenken, piekeren en reddingsacties bedenken. Dat is dus wat eekhoorn niet doet. Wij soms wel, zeker wanneer we stress ervaren. Stress voelen we allereerst in ons lichaam, dat dan vervelend voelt. Ook ervaren we onze emoties nogal eens als ongemakkelijk. Te vaak proberen we dit ongemak denkend op te lossen. Ons denkbrein maakt overuren en is als een mammoettanker: eenmaal op topsnelheid kan het lang duren voordat het tot rust kan komen. Daarom leer ik mensen fundamenteel anders om te gaan met stress door de aandacht te richten op de adem, op wat onze zintuigen nu ervaren en de ervaringen in het lichaam. Open en vriendelijke belangstelling voor wat er nu is geeft een fysieke ervaring van veiligheid. Het beklemmende gevoel ebt dan in veel gevallen weg. 

➡ Voor een eekhoorn is zijn wintervoorraad op enig moment gewoon groot genoeg. Daar wijt hij geen gedachten aan. Als de temperatuur daalt, verzamelt hij nootjes en verstopt ze. Tot het nog kouder wordt, dan is het goed genoeg en gaat hij in winterrust in een isolerend nest. Zo nu en dan graaft hij het eten op dat hij eerder heeft verstopt. Wij mensen sprokkelen ook, alleen meestal geen nootjes. Mensen sprokkelen eerder sociale credits, erkenning, geld, goed genoeg voelen. Je kunt er vast nog wel een paar bedenken. Onderweg naar een burn-out ga je meer en meer sprokkelen. “Eerst nog deze en deze dingen af, dan neem ik rust.” “Ik kan onze cliënten nu echt niet in de steek laten, vannacht slaap ik wel weer bij. Alleen, dat moment van ‘genoeg gedaan’ komt niet. Want als je alles belangrijk vindt, ontstaan er telkens nieuwe dingen die je ‘moet’ oplossen voor je aan jezelf denkt. Wij mensen ontlenen soms ergens een gevoel van veiligheid aan al dat doen, als ware het een nootvoorraad. Het onderzoeken waar deze  persoonlijke noodvoorraad onbewust een oplossing voor is, ondersteunt enorm om deze veiligheid in jezelf te vinden. Zodat je kunt stoppen als het goed genoeg is. 

De moraal van dit verhaal is veiligheid. Dat is tegelijkertijd een sleutel voor preventie van werkgerelateerde stress en burn-out. In organisaties volgt veiligheid uit duidelijkheid. Bijvoorbeeld over wie waarvoor verantwoordelijk is (het team of specifieke medewerkers?) en wanneer iets goed genoeg is. Gaat het primair om betrokkenheid van anderen in het proces of moet iedereen het er mee eens zijn? Heeft dat resultaat achter de komma kloppend te zijn of is een innovatieve denkrichting belangrijker?

#veerkracht hashtag#stresspreventie hashtag#burnoutherstel hashtag#duurzaamherstel hashtag#gezondeorganisatie